De simpelheid der dingen

In het verleden toen ik verschillende ideeën had over het ondernemersschap wist ik eigenlijk niet of deze wel realiseerbaar waren en of ik wel goed bezig was.

In de tijd dat ik bij een verzekeringsmaatschappij op de vermogensbeheerafdeling werkte zag ik dat dagelijks allerlei beslissingen genomen werden die ooit begonnen als iets kleins maar nadat alle afdelingen zijn voorwaarden ging opstellen werd die kleine wijziging een op zich zelf staand project. Dit soort situaties waren aan de orde van de dag, iets waar ik het niet altijd mee eens was maar ik vanuit mijn functie uiteindelijk het klusje moest gaan klaren.

Dit soort praktijkervaringen hebben mij de inspiratie gegeven om zelf na te denken hoe ik mijn eigen bedrijf zou willen inrichten. Immers als ik het allemaal zelf zo goed wist dan moet ik het ook waarmaken toch?

In mijn fantasiewereld had ik al voor mijzelf al besloten om de celdeling principe te hanteren zonder dat ik eigenlijk ooit gehoord had van dit principe.

Pas toen ik het boek Eckarts Notes op aanraden van een goede vriend van mij ging lezen, bleek dat de celdeling niet iets nieuws was BSO/ATOS Origin is gebouwd op dit principe.

Voor degenen die niet weten Eckarts Wintzen is, hij is de oprichter van BSO het latere Atos Origin. Zijn autobiografie Eckarts Notes is absoluut een aanrader om te lezen! Maar wat is nu celdeling?

Deze bestaat kort gezegd uit het feit dat wanneer 1 onderneming te groot wordt deze gesplitst moet worden en het gesplitste onderdeel als een eigen cel moet fungeren. De Senior medewerkers werden gepromoveerd naar directeur en gingen een eigen cel leiden.

Geen externe werving gewoon de parels van je eigen bedrijf behouden. Dus iedereen houdt zijn eigen broek op en rapporteert aan het hoofdkantoor (de originele cel). Het idee is zo simpel als doeltreffend.

Ik was verbaasd dat ik hetzelfde idee had als Eckart Wintzen. Ik had het zelf bedacht door gebruik te maken van common sense. Maar het bleek dat Eckart ook van de simpelheid der dingen hield en dat heeft van Atos een van de grootst ICT dienstverleners van Nederland gemaakt.

Toen ging ik nadenken hoe ik op het idee kwam van celdeling. Ik heb gezien in wat voor strubbelingen grote bedrijven voorkomen en dat wilde ik niet voor mijn eigen bedrijf. Dus ze opdelen in verschillende cellen zodat elke cel niet te groot en te log wordt leek mij niet meer dan vanzelfsprekend. Iedere cel moet zijn eigen broek omhoog houden waardoor er niet meer dan 1 kapitein op een (cel)schip is.

Waarom sta ik nu zo lang stil bij dit onderwerp. Ik krijg geen aandelen als de boekverkopen opeens omhoog schieten. Ook wil ik niet mezelf in het oog spelen van Atos. Eckart Wintzen is helaas enige tijd geleden overleden. Nee de reden dat ik hierbij stilsta is omdat ik aan wil tonen dat niet alles altijd tot op het bot door geanalyseerd hoeft te worden. De simpelste ideeën kunnen bedrijven en mensen naar grote hoogten leiden.

Als iets niet logisch klinkt dan is het meestal zo omdat het niet logisch is. Dat klinkt heel erg Cruijfiaans maar het klopt eigenlijk wel.

Je kunt het niet logische idee gaan analyseren en op een andere manier interpreteren zodat het uiteindelijk toch wel enigszins logisch zal klinken maar voelt het dan alsnog wel goed?

Net zoals ik dacht iets nieuws en verfrissend te hebben, namelijk het celdeling, bleek dit simpele idee al door iemand anders bedacht te zijn en in praktijk uitgevoerd. Nu snap ik dat celdeling niet bij elk bedrijf toe te passen is maar het gebruiken van common sense is iets wat veel grote bedrijven af en toe ook niet meer gebruiken. Hoe groter een bedrijf hoe meer afdelingen er lijken te ontstaan. Hoe meer schakels er ontstaan hoe langer het duurt om van begin naar eindpunt te komen, dit is common sense.

Hoe langer het uiteindelijk voor de klant duurt hoe eerder de klant ontevreden zal zijn. En laten we eerlijk zijn uiteindelijk draait alles om de klant toch?